Heel even heerst er rust in dit vogelnest midden in de Haarlemse polder. Hier komen de grote vogels fourageren. Voordat zij doorvliegen naar verre landen vullen zij hun buiken met passagiers, koffers en kerosine. De rust duurt precies een zestigste seconde, de sluitertijd van de fotograaf. Want hier beweegt alles, voortdurend. Alleen heel diep in de nacht doet de tijd het even rustig aan.
Dit is geen gemoedelijke pleisterplaats waar reizigers op adem kunnen komen, maar een oefening in efficiëntie. Met de verloren koffer als nachtmerrie van iedere passagier.
We zien daarom een strak geregisseerd ballet, waarvan de choreografie maar heel weinig ruimte laat voor improvisatie. De vogels schikken zich in hun lot, ze rijden keurig over de witte lijntjes.