De kerk staat vandaag ontspannen op het droge, maar dat is in de loop van de eeuwen nooit vanzelfsprekend geweest. Schokland was vroeger een eiland dat steeds verder afkalfde in de woeste stromingen van de Zuiderzee. De inwoners streken neer op woonterpen, waarvan Middelbuurt de belangrijkste was. Hier woonden de burgemeester, de dokter en de dominee, vlakbij de kerk.
Op den duur was het ook hier niet meer veilig. Schokland werd ontruimd, de elementen kregen vrij spel. Totdat het een tweede leven begon als eiland op het droge, midden in de uitgestrekte Noordoostpolder. Aan de gerestaureerde zeewering is te zien hoe angstwekkend dichtbij het water vroeger kwam. De waterstand is nu in mensenhand. Niemand schrikt daarom van een paar plassen op de weilanden.