Haersterveer Zwolle

Een pont die met de hand naar de overkant van de rivier wordt getrokken, het heeft de schoonheid van de eenvoud. Het is maar een kort stukje naar de andere oever, een stalen kabel biedt de veerman het nodige houvast. Wie mee wil varen, moet zestig cent betalen, enkele reis. Dat geld gaat naar de vrijwilligers die het Haesterveer de hele zomer in de vaart houden. Dit is geen plaats voor haastige reizigers, de omgeving nodigt uit tot mijmeren langs de waterkant. Terwijl de wind ruist door de oneindige schakeringen groen, lijkt de tijd zijn kompas even kwijt te zijn. Is dit werkelijk Nederland in 2012? Het veer is niet alleen een gedenkteken voor een sober, niet-gemotoriseerd verleden, het is ook een ode aan de harmonie tussen mens en natuur. Misschien is het daarmee zelfs een ode aan de toekomst.