De late middagzon betoont eer aan deze borg, de Groningse variant van een burcht. Hier woonde tot begin van de jaren zeventig Louise Thomassen à Thuessink van der Hoop van Slochteren, telg uit een oud patriciërsgeslacht. Het onderhoud van dit kasteeltje met slotgracht en tuin werd te duur. Nu is de Fraeylemaborg een museum, een klein monument voor leven op stand.
Er is een grote en een kleine zaal, er zijn gele, rode en blauwe kamers. Bij de kachel werden in de winter spelletjes gedaan en boeken gelezen. Als de dagen langer werden, speelden de kinderen in de romantische Engelse landschapstuin, en kwamen de ooievaars broeden. Allemaal in de bescheiden gemeente Slochteren, die in 1959 faam zou verwerven als symbool voor onze aardgasbel.